دهه هفتادیــ R.P 1070

ایستاده منتظریم

دهه هفتادیــ R.P 1070

ایستاده منتظریم

آخرین مطالب

۳۳ مطلب در دی ۱۳۹۱ ثبت شده است



۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ دی ۹۱ ، ۰۲:۱۵
Reza



شهادت امام رضا(ع) بر شما تسلیت باد



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ دی ۹۱ ، ۰۱:۵۴
Reza

میگن یه دانشجو چرا درس نمیخونه؟
یه سال365 روزه
52 روزش جمعه است, میمونه 313 روز
حداقل 50 روز تعطیلات تابستانی داریم میمونه 263 روز
میانگین هر روز 8 ساعت میخوابیم این میشه 122 روز و باقی میمونه141 روز
هر روز یک ساعت برا خودمون وقت بزاریم این میشه 15 روز و باقی میمونه126 روز
روزی 2 ساعت خورد و خوراک این میشه 30 روز و باقی میمونه 96 روز
میانگین روزی 4 ساعت گشت و گذار با دوستان , ساعتهای خالی بین کلاسها و رفت و آمد مسیر دانشگاه و خونه این میشه 60 روز و باقی میمونه 36 روز
31 روز تعطیلات رسمی سالانه, میمونه 5 روز
خوب عزیزم ما هم آدمیم سالی 4 روزم مریض میشیم
میمونه یه روز, چه تصادفی اون یه روزم روز تولدم :|
تموم شد و رفت..!!!
امیدوارم همه قانع شده باشن...!
:-)))))))))


۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ دی ۹۱ ، ۱۴:۲۷
Reza



گفتند حسین خرازی را آورده اند بیمارستان. رفتم عیادت . از
تخت پایین آمد و بغلم کرد.گفت : دستت چی شده؟
دستم شکسته بود. گچ گرفته بودمش. گفتم هیچی حاج آقا!
یه ترکش کوچیک خورده شکشته.
خندید. گفت : « چه خوب ! دست من یک ترکش بزرگ خورده
قطع شده .»



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ دی ۹۱ ، ۱۴:۲۳
Reza


بگذرد عمر گران پای این اینترنت مفت ...
طی شد این عمر،
تو دانی به چه سان؟
پوچ و بس تند،
چنان باد دمان
همه تقصیر من است،
این که خود می دانم
که نکردم فکری،
که تأمل ننمودم، روزی، ساعتی یا آنی
که چه سان میگذرد عمر گران؟



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ دی ۹۱ ، ۱۴:۱۰
Reza



 وقتی به دنیامی آییم در گوشمان اذان می گویند وقتی می میریم بر رویمان نماز می خوانند زندگی چقدر کوتاه است ! 

حدفاصل اذان تا نماز



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ دی ۹۱ ، ۱۳:۲۸
Reza




این عکسو پارسال با گوشیم به وسیله تلسکوپ یکی از بچه های گل گرفتم


سایز اصلی

by: Reza


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ دی ۹۱ ، ۱۵:۱۲
Reza



دکتر علی شریعتی انسان ها را به چهار گروه زیر دسته بندی کرده است:




دسته اول


آنانی که وقتی هستند هستند، وقتی که نیستند هم نیستند.


عمده آدم‌ها حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آن‌هاست که قابل فهم می‌شوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.


 


دسته دوم


آنانی که وقتی هستند نیستند، وقتی که نیستند هم نیستند.


مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویت شان را به ازای چیزی فانی واگذاشته‌اند. بی‌شخصیت‌اند و بی‌اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آیند. مرده و زنده‌شان یکی است.




دسته سوم


آنانی که وقتی هستند هستند، وقتی که نیستند هم هستند.


آدم‌های معتبر و با شخصیت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می‌گذارند. کسانی که همواره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.




دسته چهارم


آنانی که وقتی هستند نیستند ، وقتی که نیستند هستند.


شگفت‌انگیزترین آدم‌ها در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه‌اند که ما نمی‌توانیم حضورشان را دریابیم، اما وقتی که از پیش ما می‌روند نرم نرم آهسته آهسته درک می‌کنیم. باز می‌شناسیم. می‌فهمیم که آنان چه بودند. چه می‌گفتند و چه می‌خواستند. ما همیشه عاشق این آدم‌ها هستیم. هزار حرف داریم برایشان. اما وقتی در برابرشان قرار می‌گیریم قفل بر زبانمان می‌زنند. اختیار از ما سلب می‌شود. سکوت می‌کنیم و غرقه در حضور آنان مست می‌شویم و درست در زمانی که می‌روند یادمان می‌آید که چه حرف‌ها داشتیم و نگفتیم. شاید تعداد این‌ها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.



۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ دی ۹۱ ، ۰۶:۵۳
Reza